Mumbai

Mumbai India

Om 8:30 arriveerde we op Schiphol, we hebben met mama en Heidi een bakkie gedaan bij de Starbucks ik zou niet vertrekken zonder dat ik een frappuchino op had. Om 11:30 gingen we de lucht in, de reis was goed te doen maar na een tijdje voelde je je best wel krap. Om 00:00 landde we, hebben hierna onze koffers opgehaald en geld gewisseld. Er wachtte er een gids op ons, hij bracht ons naar de taxi. Deze taxi bracht ons naar het hotel. We zagen mensen langs de autoweg zitten, ze staken zonder na te denken over. Bij het hotel kregen we een welkomstdrankje het was inmiddels 1:30, we gingen om 3:00 slapen.

We stonden de volgende dag op, we hadden goed geslapen. We begonnen aan het ontbijt. We zagen warme maaltijden met kip en rijst, zoetige yoghurt, wit en bruin brood, omelet, gekookt ei en pannenkoeken die je kon vullen met rijst en kip. Het gekookte ei was niet spicy maar de rest wel. We hadden de hele ochtend vrij te besteden, we liepen verschillen straatjes in. Er waren winkels, eetgelegenheden en kraampjes. We merkte dat er heelveel taxi’s zijn later hoorde we van de gids dat er zo’n 40.000 taxi’s in Mumbai zijn. Tijdens het lopen hadden we ook snel door dat het voor ons een chaos op de weg is. Iedereen reed overal en liep overal, er werd van alle kanten getoeterd. Onze gids vertelde ons dat het was omdat, er veel mensen zijn die niet uit Mumbai komen. Ze weten niet hoe het werkt en vandaar dat getoeter. Maar voor ons leek het ook een beetje dat ze het doen omdat, ze het gewoon leuk vinden. Als een soort spelletje wie het hardst toetert krijgt voorrang.. We liepen langs de Gateway of India het is een baai. Om 14:00 kwam de gids in het hotel om ons op te halen, we hebben een rondrit gemaakt door Mumbai. De gids was erg enthousiast over haar stad en wilde ons alles vertellen. We zijn naar de was straat geweest, dit is een village waar mannen de was doen. Een groep mannen haalt en brengt de was naar de mensen op de fiets, een tweede groep mannen wast de was met de hand en een derde groep hangt de was op om het de laten drogen. Dit was best shockerend en een groot contrast met de rest van Mumbai. We hebben een markt bezocht, het deed ons denken aan de Markthal in Rotterdam. Er was van alles te koop, kruiden, snoep, fruit en cosmetische artikelen. Het rook er heerlijk naar allerlei kruiden. We hebben hierna nog verschillende mooie gebouwen gezien zoals een station en een college. Hierna zijn w naar de citygarden geweest, het was een mooie grote tuin, maar had wat achterstallig onderhoud dit was best zonde. We reden langs de skyline waar we nog mooie foto’s hebben gemaakt. Op de terugweg zijn we langs Kashmir een sjieke zaak met, kleding en nog meer producten. Alles was met de hand gemaakt, de verkoper kon onze gids. Ons werden de Kashmir doeken laten zien die Indiase vrouwen dragen, we hebben er een gekocht. Hierna zijn we weer naar het hotel gebracht, in het hotel hebben we heerlijk avond gegeten. Allebei een bord met pasta, we gingen hierna naar onze kamer om lekker in bed te chillen. We hadden zoveel gezien vandaag.. we waren benieuwd wat ons morgen te wachten stond!

Vandaag staat op de planning om naar Bal Anand te gaan, het kindertehuis waar ik verbleef voor mijn adoptie. Het was nog een geregel om het te vinden, we kwamen erachter dat er 3 vestigingen zaten in Mumbai. Zo vertelde de gids ons, na gebel en mailtjes terug te hebben gelezen zijn we alsnog achter het goede adres gekomen. Maar voordat we Bal Anand bezochten gingen we naar het museum, het was een supergroot gebouw. We hadden geen idee wat voor een museum het was, ze hadden echt van alles. Van kunst tot opgezette dieren en van servies tot Prehistorie. We hebben er zo’n 2,5 rondgelopen, hierna zijn we naar Bal Anand gereden. We werden vriendelijk ontvangen, het was erg knus en we werden door een jongere dame meegenomen. Ze vertelde dat Sulu ( de ex-directrice van Bal Anand, ze is nog erg betrokken bij de kinderen en het bedrijf) nog met een meeting bezig was en ons dus kon rond kon leiden door het gebouw. We hebben de kamers gezien met de baby’s en de peuters veel kinderen waren op school. We zagen de ‘special care’ kinderen, dat zijn de kinderen met een handicap. Normaal mogen de kinderen tot hun 18e in Bal Anand blijven, maar omdat de gehandicapte kinderen niet geadopteerd worden krijgen deze na hun 18e een plekje in een andere vestiging van Bal Anand. Namelijk speciaal voor deze kinderen hier kunnen ze voor altijd blijven en de zorg krijgen die ze verdienen. Sulu was klaar en kwam naar ons toe, we hadden nog wat foto’s meegenomen en het bleek dat er een dame opstond die er nog steeds werkt. Het is Sulu en haar team gelukt om mijn biologische moeder te vinden, ze woont in een village buiten Nagpur. Ze woont met haar man en 3 kinderen, een zoon en 2 dochters de oudste is 16 en de jongste 8. Ondanks dat dit niet ons doel van de reis was is en toch nog veel informatie over haar verteld. Zelfs dat ze me wilde ontmoeten, niet in Nagpur dit zou te veel opvallen aangezien haar familie niets van mij weet. We wachten het af, Sulu komt ook naar Nagpur en zal contact hebben met haar en haar vragen of ze nog steeds openstaat voor een ontmoeting. Het is nu 2/3 weken geleden dat Sulu haar gesproken heeft, als het toch niet door zou gaan heb ik hier vrede mee. Het belangrijkste om te weten voor mij is dat het goed gaat met haar en dat weet ik nu, het was al een wonder dat ze haar hebben kunnen vinden dit hadden we nooit durven denken. Donderdag 18 oktober vliegen we naar Nagpur, we zijn benieuwd wat ons te wachten staat!
Om 20:00 gingen we voor de laatste keer avondeten in Mumbai, gevolgd door de laatste nacht..
Mumbai bedankt voor hetgeen dat je ons hebt laten zien we zullen je niet vergeten!